W poszukiwaniu pracy. Dzień po dniu.

Mam 2 tygodnie, na zdobycie zgód na odbywanie rezydentury.
Pokrótce wygląda to następująco...
1.Stwierdzasz jaką specjalizacje chciałbyś realizować.
2. Jeżeli wiesz jaką, sprawdzasz ile miejsc rezydenckich  z danej dziedziny wydał MZ (we wrześniu są podawane liczby miejsc na rezydentury).
3. Określasz czy będzie dużo miejsc czy nie i jakie punkty progowe potrzeba, aby dostać się na rezydenturę.
(Wydaje to Urząd Wojewódzki, próbujesz zorientować się po wcześniejszych latach)
4. Szukasz placówek , szpitali , które posiadają dane akredytację na odbywanie rezydentury (w MZ, Szpital musi złożyć wnioski o akredytację szkoleniową- statystyki pokazują ile jest miejsc i ile jest wolnych miejsc! A to ogromna różnica). Wybierasz województwo, bo możesz tylko w jednym w Polsce ubiegać się.
5.Dzwonisz po szpitalach. Próbujesz rozmawiać z Ordynatorami...(Liczba wolnych miejsc w szpitalu, nie oznacza, że faktycznie one są, ponieważ nie zdarza się, by przyjmowano np. 5 osób co roku, tylko 1 czy dwie na 5 lat )
6. Uzyskujesz zgodę. Udajesz się do kadr i uzyskujesz zgodę od Dyrekcji.
7. Zapisujesz się na LEK. Próbujesz poprawić wyniki.
8. Do końca września rejestrujesz się i wybierasz UWAGA! Tylko 1 specjalizację w całej Polsce, w jednym województwie. Jeśli dostaniesz się, a nie znajdziesz szpitala z akredytacją- przepada Ci szansa raz na zawsze.(wg prawa jakie weszło w życie od 1 stycznia 2015r.). Nie możesz zmienić specjalizacji.
Możesz ubiegać się o specjalizację w innym trybie: w tzw. pozarezydenckim. Polega on na tym, że możesz dostać etat (hehehehe- obecnie niemożliwe ) inna możliwości? Wolontariat przez 5-6-7 lat- ot tak, na to bardzo chętnie przyjmą każdego. A ty żyj w wieku 30 lat z rodziców kieszonkowego, albo męża i tyraj za darmo. :] Jest jeszcze możliwość z doktoratu, jeśli dana placówka ma studentów, wówczas możesz otrzymać stypendium ok . 700 zł.
9.Jeszcze oczywiście formalności w Izbach Lekarskich, podpisy z ukończenia stażu i inne dokumenty składasz , by otrzymać PWZ.
10. Kiedy dopełnisz wszelkich formalności , zmieścisz się czasowo etc. Czekasz na cud!
11. Listy dostania się są w listopadzie w połowie, lub z początku.
12. Jeśli udało się .... biegiem do szpitala czy urzędów - dokończyc formalności
13. Jesli nie- to sama nie wiem....
14. Możliwe że koniec?

Tak oto pokrótce wyglądają etapy szukania pracy jako lekarz.
Oczywiście jako lekarz, zawsze możesz pracowac te kilka godzin tygodniowo w POZ, czy nocnych pomocach doraznych- oczywiście, że chcą. Tylko albo nie ciebie, albo ciebie, tylko liczysz się z tym, że będziesz nijakim lekarzem, bez specjalizacji... Tego nikt nie chce. Bo to taka tułaczka, wręcz bym nazwała to metaforycznie "lekarskim zesłaniem".

Opiszę dzień do dniu poszukiwania mojej pracy:

Dzień Pierwszy: Poniedziałek.

Po nieprzespanej nocy z powodu nerwów, obudziłam się rano. Po lekkim orzeźwieniu prysznicem, rozpoczęłam telefoniczną walkę. Dzień wcześniej ustaliłam sobie gadkę, znalazłam szpitale i akredytacje  z wolnymi miejscami. Napisałam CV.
Wybrałam 3 szpitale, by na nich skupic swoją uwagę. Myślę sobie: "jeśli chociażbym dostała zgody z 2 z nich- to rewelacja! Przecież potrzeba geriatrów, uda się".
 I tak dzwoniłam cały dzień, co 15-20 min. Nigdzie nie dodzwaniałam się. O przepraszam, w jedno miejsce- do dyżurki lekarskiej, gdzie na pytanie czy jest Ordynator- otrzymałam odpowiedz "NIE".
Po południu udałam się do pracy. Wróciłam wieczorem. Wykończona psychicznie i fizycznie.
Czuję się tak źle , jak na 5 roku, kiedy ten asystent nie chciał mnie przepuścić, a potem u Profesora wszystko odpowiedziałam bezbłędnie i dostałam 4 , bo ze względu na słabą ocenę z praktycznego:)

Dzień Drugi: Wtorek.

We wtorek postanowiłam osobiście wybrać się do jednego ze szpitali, skoro dodzwonić się nie mogę.
Pojechałam i dotarłam. Elegancko ubrana, z CV i zgodami. Szpital ten miał największą liczbę wolnych miejsc (7 wolnych z 21 jakie przyznano mu, 2 osoby dostały się na rezydenturę, 6 w ramach stopnia II, a 2 w trybie pozarezydenckim, więc może szansa jest...). Podeszłam do recepcji, gdzie z idealnie wyprasowanym fartuchu, nienagannie wyprostowanymi plecami i pod krawatem, siedział recepcjonista. Poinformowałam o co mi chodzi, on zadzwonił do Ordynatora. Ordynator w ciągu 10 sek zbył mnie telefonicznie. Miałam udać się do kadr i popytać. I tak zrobiłam. Tam otrzymałam wiadomość, że mam udać się do sekretariatu i umówić się na spotkanie z dyrekcją. I tak znów powróciłam do recepcji. Poczekałam na sekretarkę, poinformowałam o co chodzi, zostawiłam CV. Sekretarka raczej negatywnie , ale miło, że liczba wolnych miejsc wyczerpała się, ale oddzwoni do mnie, po rozmowie z Dyrekcją.
I tak odeszłam wiedząc, że nie zadzwonią, bo nie mają miejsc.

Szkoda, tylko, że ciągle trąbią w WOŚP, że brakuje geriatrów etc etc....

Dzień trzeci: Środa.
 cdn.....